و از مصباح المتهجد شیخ طوسى در خطبه غدیر وارد است که:
ان امیر المؤمنین علیه السلام قال: ان هذا یوم عظیم الشان، فیه وقع الفرج، و رفع الدرج و صحت الحجج، و هو یوم الایضاح و الافصاح عن المقام الصراح، و یوم کمال الدین، و یوم العهد المعهود، و یوم الشاهد و المشهود، و یوم تبیان العقود عن النفاق و الجحود، و یوم البیان عن حقائق الایمان، و یوم دحر الشیطان، و یوم البرهان، هذا یوم الفصل الذى کنتم توعدون، هذا یوم الملا الاعلى الذى انتم عنه معرضون، هذا یوم الارشاد و یوم المحنة للعباد، و یوم الدلیل على الرواد، هذا یوم ابدى خفایا الصدور و مضمرات الامور، هذا یوم النصوص على اهل الخصوص، هذا یوم شیث، هذا یوم ادریس، هذا یوم یوشع، هذا یوم شمعون.
هذا یوم الامن المامون، هذا یوم اظهار المصون من المکنون، هذا یوم ابلآء السرائر.
فلم یزل علیه السلام یقول: هذا یوم هذا یوم...
فراقبوا الله عز و جل، و اتقوه و اسمعوا له و اطیعوه! و احذروا المکر و لا تخادعوه! و فتشوا ضمائرکم و لا تواربوه و تقربوا الى الله تعالى بتوحیده و طاعة من امرکم ان تطیعوه! و لا تمسکوا و لا یجنح بکم الغى فتضلوا عن سبیل الرشاد باتباع اولئک الذین ضلوا و اضلوا.
قال الله عز من قآئل فى طائفة ذکرهم بالذم فى کتابه:
انا اطعنا سادتنا و کبرائنا فاضلونا السبیل - ربنا آتهم ضعفین من العذاب و العنهم لعنا کبیرا.و قال تعالى:
و اذ یتحاجون فى النار فیقول الضعفآء للذین استکبروا انا کنا لکم تبعا فهل انتم مغنون عنا من عذاب الله من شىء قالوا لو هدانا الله لهدیناکم.
افتدرون الاستکبار ما هو؟ هو ترک الطاعة لمن امروا بطاعته و الترفع على من ندبوا الى متابعته و القرآن ینطق من هذا عن کثیر، ان تدبره متدبر زجره و وعظه الى آخر الخطبة.
«امیر المؤمنین علیه السلام در ضمن خطبه، فرمودند: حقا امروز روزى است که شان و منزلتبزرگ دارد، که در آن فرج و گشایش واقع شد، و درجه و مرتبه بالا رفت، و حجتها تصحیح شد و آن روز واضح ساختن و پرده برداشتن و روشن کردن، از مقام خالص و صریح و بىشائبه است، و روز کمال دین است و روز پیمان استوار عهد معهود، و شاهد و مشهور است، و روز انکشاف و وضوح پیمانها از نفاقها و انکار است، و روز بیان و پردهبردارى از حقایق ایمان است، و روز منع کردن و دور نمودن شیطان است، و روز برهان است.
این روز جدائى بین حق و باطل است که به شما وعده داده شده است! این روز عالم ارواح مجرده است، که شما از آن روى گردان هستید؟ این روز ارشاد و هدایت است، و این روز محنت و سختى براى بندگان خدا است، و روز راهنمائى و دلالتبر پیشگامان حقیقت، و پویندگان معرفت، و جویندگان معنى است، و این روزى است که پنهانىهاى در سینهها را ظاهر کرد، و امور مخفیه و پنهان را آشکارا ساخت، و این روز نص و تصریح بر خواص است، این روز شیث است، این روز ادریس است، این روز یوشع است، این روز شمعون است، این روز امن و امان، و در حفظ و صیانت درآمده است، این روز اظهار و ابراز آن چیزى است که از سر مصون و محفوظ از عالم مکنون سر به درآورد، این روز آشکار نمودن نیتها و پندارها است.
و پیوسته آنحضرت مىفرمود: این روز چه است، این روز چه است.
پس اى مردم! خداوند عز و جل را مراقب باشید! و در حفظ و مصونیت او درآئید، و گوش به او فرا دهید! و فرمان او را اطاعت کنید، و از مکر و حیله بپرهیزید! و با خدا خدعه نکنید! و از دلها و پندارها و نیتهاى خود بحث و تفحص به عمل آورید! و با خداى خود با گول و خدعه عمل نکنید!
و به خداوند عز و جل با توحید او، و با پیروى نمودن از کسى که خدا امر کرده است که از او اطاعت کنید! تقرب و نزدیکى جوئید! و به ضلالت آویزان نشود، و گمراهى و انحراف شما را از حق منحرف نکند! تا در نتیجه از راه رشد و کمال باز مانید و گمراه شوید، در اثر پیروى کردن از آن کسانى که خودشان گمراه شدند، و مردم را گمراه کردند.خداوند عزیز گفتار، درباره جماعتى که از آنها در کتاب خود مذمت نموده است، مىگوید:
(آنها مىگویند:) «ما از بزرگان خود و از پیشوایان خود پیروى نمودیم، و آنها ما را از پیمودن راه راست منحرف کرده، به کجى و ضلالت کشانیدند.بار پروردگارا! ایشان را دو چندان از عذاب بده! و دور باش و لعنتسخت و بزرگى برایشان مقدر کن» .
و خداوند مىفرماید: «و در آن وقتى که مستضعفان با مستکبران در میان آتش با هم به بحث و محاجه مىپردازند، ضعفاء به آنانکه استکبار ورزیدهاند، مىگویند: ما پیرو شما بودیم، و تابع و به دنبال شما بودیم، اینک آیا شما ما را از عذاب، گر چه به مقدار مختصرى باشد مىرهانید؟ ! مستکبران در پاسخ مىگویند: اگر خدا ما را راهنمائى کند و دستى بگیرد، ما نیز شما را راهنمایى مىکنیم» !
آیا مىدانید استکبار چیست؟ ! استکبار ترک اطاعت از آن کسى است که خداوند امر به اطاعت از او را نموده است، و سرکشى و بلندپروازى از پیروى نمودن کسى که امر به پیروى از او شده است.و قرآن درباره افراد بسیارى از این قبیل سخن مىگوید، و بیان دارد، اگر تدبر کنندهاى در قرآن تدبر کند، قرآن او را موعظه مىدهد، و تهدید و تحذیر مىکند» .
کتاب نفیس امام شناسی ج 9 ص 194
